بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ویبریوکلره های جدا شده از مدفوع بیماران مبتلا به اسهال وبایی شهرستان کاشان طی سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۸

سابقه و هدف: وبا یک بیماری اسهالی حاد است که می تواند در عرض چند ساعت منجر به کم  آبی شدید و مرگ شود. باتوجه به اهمیت بیماری، این تحقیق جهت بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ویبریوکلره کشت داده شده از بیماران مبتلا به اسهال وبایی در کاشان طی سال های 1377 تا 1388 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی نمونه های جمع آوری شده و با کشت مثبت ویبریو کلرا انجام شد. نمونه های مدفوع از بیماران مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان کاشان گرفته شده و بر اساس دستورالعمل کمیته ملی استانداردهای آزمایشگاه بالینی (clsi) تعیین هویت شدند. سپس به روش آنزیماتیک، بیوتایپ و سروتایپ باکتری مشخص گردید. در نهایت تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن (kirby bauer) با دیسک های استاندارد انجام شد. نتایج: در مجموع 58 نمونه ویبریو مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های کشت داده شده به تمام آنتی بیوتیک ها، به جز اریترومایسین، مقاومت نشان دادند. بالاترین مقاومت نسبت به آمپی سیلین (31 درصد) و کمترین مقاومت نسبت به داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین و تتراسایکلین (1/7 درصد) بود. در بین سروتایپ های مختلف، کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی در سروتایپ inaba و بیشترین مقاومت در نوع ogawa به دست آمد. از نظر وضعیت مقاومت آنتی بیوتیکی در دو جنس و نیز دو گروه های سنی تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: در این مطالعه به وضوح افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها در نمونه های جدا شده ی ویبریوکلره مشاهده شد که زنگ خطری در مورد بیماری وبا با به وجود آمدن سویه هایی با مقاومت های چند دارویی و مشکلات درمانی می باشد.